خبرنگار «عتبات نیوز » روایت زیر را از کتاب «الکافي » منتشر می‌کند.

امام صادق علیه السلام

🔹منْ كَانَتْ لَهُ دَارٌ فَاحْتَاجَ مُؤْمِنٌ إِلَى سُكْنَاهَا فَمَنَعَهُ إِيَّاهَا قَالَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ يَا مَلاَئِكَتِي أَ بَخِلَ عَبْدِي عَلَى عَبْدِي بِسُكْنَى اَلدَّارِ اَلدُّنْيَا وَ عِزَّتِي وَ جَلاَلِي لاَ يَسْكُنُ جِنَانِي أَبَداً
🔸کسی که خانه‌ای دارد و مؤمنی به اقامت در آن نیازمند باشد با این حال او را از اقامت در آن خانه محروم کند خدای عزّوجلّ به فرشتگانش خطاب می‌کند: ای فرشتگان من! چرا این بنده از واگذاردن خانه‌اش به بنده دیگرم بخل ورزید؟ به عزّت و جلالم سوگند که او هرگز ساکن بهشت من نخواهد شد.

الکافي  ج2 ص367

تاریخ انتشار 1403/12/25