دسترسی ها

امام حسن عسکری (ع) یازدهمین امام شیعیان اثناعشری است که امامت شیعیان را به مدت ۶ سال برعهده داشت. عسکری معروف ترین لقب وی است که به اقامت اجباری اش در سامرا اشاره دارد.

چکیده ای از بیوگرافی امام حسن عسکری (ع)

نام:حسن بن علی بن محمدعسکری

زاده:۸ ربیع الثانی سال ۲۳۲

شهرت:زکی، هادی، سراج، رفیق

لقب:خاص

کنیه:ابو محمد معروف به« ابن رضا»

نام پدر:امام علی النقی ( ع)

نام مادر:سوسن یا حدیثه یا سلیل

بیوگرافی امام حسن عسکری( ع)

امام حسن عسکری( ع)، یازدهمین پیشوای شیعیان، است که در هشتم ربیع الثانی سال ۲۳۲ قمری دیده به جهان گشود. حضرت هادی پدر آن امام بزرگوار است و نام مادر وی حدیثه بود. نام ایشان حسن و ابومحمّد، کنیه آن بزرگوار و زکى و عسکرى از القاب ایشان است. امام حسن عسکری( ع) تنها یک برادر به نام جعفر داشت که به جعفر کذاب نزد شیعیان مشهور است. وی پس از درگذشت امام عسکری( ع)، ادعای امامت کرد و برای ایشان، با انکار تولد فرزندی بعنوان تنها وارث، مدعی میراث آن حضرت شد.

دوران امامت امام حسن عسکری( ع)

به طور کلی دوران عمر امام حسن عسکری( ع) که ۲۹ سال بود به سه دوره تقسیم می گردد

دوره اول عمر امام حسن عسکری( ع) ۱۳ سال است که زندگی آن حضرت در مدینه گذشت.

دوره دوم عمر امام حسن عسکری( ع) ۱۰ سال در سامرا پیش از امامت سپری شد.

دوره سوم عمر امام حسن عسکری( ع) دوران امامت ایشان بود که این دوران نزدیک ۶ سال می باشد.

دوره امامت امام حسن عسکری( ع) با قدرت ظاهری بنی عباس رو در روی بود. خلفایی که در نشان دادن نیروی خود به تقلید هارون بلندپروازی هایی داشتند. امام حسن عسکری( ع) سه سال از شش سال دوران اقامتش، را در زندان گذرانید. زندانبان آن حضرت صالح بن وصیف دو غلام ستمکار را بر امام گماشته بود، تا توسط آن دو غلام بتواند آن حضرت را بیشتر آزار دهد، ولی آن دو غلام که خود از نزدیک ناظر حال و حرکات امام بودند تحت تأثیر آن امام بزرگوار قرار گرفته به صلاح و خوش رفتاری گراییده بودند.

جانشین امام حسن عسکری( ع)

ابوالادیان نقل نموده است :من خادم امام عسکرى( ع) بودم و به شهرهاى دیگر رسائل او را مى بردم و جواب مى آوردم. در بیمارى منتهى به رحلت وى هم نزد او رفتم. وی نامه هایى را که نوشته بود به من داد و فرمود تا این نامه ها را به مدائن ببرم. من رفتم و پس از پانزده روز برگشتم ولی دیدم از خانه امام بانگ زارى و شیون بلند است و جعفر بن على بر در خانه ایستاده به تعزیت شیعیان پاسخ مى دهد. با خود گفتم اگر این مرد امام شده باشد کار امامت متحول خواهد شد. در این اثنا خادمى آمد و به جعفر گفت که کار تکفین تمام شد. بیا و بر جنازه ی برادرت نماز بگذار. جعفر و کلیه حضار به داخل خانه رفتند. من هم رفتم و امام را کفن شده دیدم. جعفر پیش رفت تا در نماز امامت کند. موقع گفتن تکبیر، یک دفعه کودکى با چهره اى گندمگون و مویى کوتاه و مجعد و دندانهایى که بینشان گشادگى بود پیش آمد و رداى جعفر را کشیده گفت:اى عم عقب برو. من براى نماز بر پدرم از تو شایسته ترم. در حالی که جعفر رنگش از خشم تیره شده بود، عقب رفت تا آن کودک بر جنازه امام نماز گزارد. وی مهدى موعود امام زمان (عج) ( عج) بود.

شهادت امام حسن عسکری( ع)

سوابق بازداشت و خطرى که همواره از طرف دستگاه حاکم متوجه جان امام حسن عسکری( ع) بود و اینکه حضرت یک شخصیت مخالف سیاسى به حساب مى آمد و نیز در سنین جوانى رحلت آن حضرت، همگى دلیل شهادت آن حضرت می باشد. در هشتم ربیع الاول سال ۲۶۰ هجری امام حسن عسکری( ع) توسط سمی که از طرف معتمد خلیفه عباسی به زور به ایشان خورانده شد به شهادت رسیدند. آن حضرت را نزد طاغوت عباسی« معتمد» آوردند. وی که از احترام جمیع طبقات مردم به امام و مقدم داشتن ایشان بر تمام علویان و عباسیان به تنگ آمده بود و از شنیدن فضایل حضرت مالامال از کینه شده بود، قصد کرد تا ایشان را به شهادت برساند.

لذا به امام زهری کشنده خوراند که بدن حضرت بر اثر آن، رنجه گشت و ایشان بستری شدند، ولی صبورانه کار خود را با همه درد و آلام جسمانی به خداوند واگذار کردند. با توجه به اینکه امام یک چهره مشهور در سامرا بود، هاله اى از غم و بهت زدگى هنگام رحلتش فضاى سامرا را فرا گرفت. احمد بن عبید الله این صحنه را در روایتى که قسمتى از آن پیش از این ارائه شد، چنین وصف کرده:وقتى امام عسکرى علیه السّلام رحلت کرد، صداى شیون و فریاد همه جا را فرا گرفت. مردم فریاد مى زدند:ابن الرضا رحلت کرد. آنگاه براى تدفین آماده شدند و بازارها تعطیل شدند. پدر من( وزیر معتمد عباسى)، بنى هاشم، شخصیتهاى نظامى و قضایى و منشیان و مردم به سوى جنازه هجوم آوردند، آن روز قیامتی در سامرا برپا بود.

حرم عسکریین و تخریب حرم عسکریین

حرم امامین عسکریین( ع) بدست ترویستها دو مرتبه تخریب شد. اولین حمله به حرم عسکریین در ۳ اسفند ۱۳۸۴ و دومین حمله به حرم عسکریین در تاریخ ۲۳ خرداد ۱۳۸۶ بعد از گذشت شانزده ماه رخ داد. بمب گذاران با به کارگیری بیش از دویست کیلوگرم تی ان تی، در نخستین تخریب، گنبد و بخشی از گلدسته های طلایی حرم را فرو ریختند. گلدسته های طلایی در حمله ی دوم هم تخریب شد. بعد از این حملات تروریستی، بارگاه دو امام، در دست بازسازی و نوسازی قرار گرفت.